Gelukkig zijn er tips die u kunnen helpen bij de rouw. Hieronder een aantal tips:
- Onderdruk geen gevoelens: het uiten van gevoelens, bijvoorbeeld door te huilen, zorgt voor verlichting. Het onderdrukken daarentegen, zorgt juist dat u de dood van een dierbare of een verlies niet goed kan verwerken. Indien je de pijn onderdrukt door te gaan overwerken, alcohol of drugs te gaan gebruiken zorgt er alleen maar voor dat je het proces verplaatst naar een latere periode en niet goed voor je eigen welzijn is.
- Rust goed uit: het rouwproces vergt veel van uw lichaam. Zorg daarom voor een goede nachtrust. Slaap genoeg, zelfs overdag als u moe bent.
- Praat met anderen: vertel anderen wat de overleden dierbare voor u heeft betekend, wat hij/zij tot stand heeft gebracht en hoe zij/hij was. Op deze manier krijgt u een helder beeld van de overledene en wordt het gemakkelijker om hem/haar een plaatsje te geven.
- Neem de tijd: neem de tijd om te rouwen en uw emoties te verwerken.
- Zoek afleiding en ontspanning: op sommige momenten is het fijn als u afleiding heeft en niet alleen thuis zit. Sporten of een hobby oppakken, leent zich uitstekend hiervoor. Onderneem iets en kom het huis uit.
- Het rouwproces laten begeleiden door psychosociale therapie. Rouw kan je alleen en eenzaam laten voelen. Deze vorm van hulpverlening zorgt ervoor dat je de moeilijke fases van rouw goed kan doorlopen. Je hoeft het niet alleen te doorlopen.
Rouwen in de puberteit
Al op jonge leeftijd kunnen kinderen te maken krijgen met verlies. Op elfjarige leeftijd heeft al 75% van de kinderen een verlies door overlijden ervaren. Vaak betreft het dan het overlijden van een opa of oma, maar ook het verlies van een van de ouders of een broertje of zusje en een huisdier hoort hier bij. Veel pubers sluiten zich af in de beginfase van de rouw. Pubers willen niet graag opvallen met de gevoelens die horen bij rouw. Vaak pubers het nodig om emoties te ontlopen om zich zo de eerste periode na het verlies staande te kunnen houden. Een manier van overleven kun je het wel noemen.
Het moeilijk om kunnen gaan met en uiten van emoties bij jongeren kan het rouwproces in de weg staan. Dan is er ook nog een groep jongeren die hun omgeving en dan met name hun ouders niet willen lastig vallen met hun verdriet. De reden die jongeren geven is omdat de omgeving/ ouders het al moeilijk genoeg hebben met het verlies. Daarbij is het zoeken van troost en steun bij het rouwen soms ook wat in strijd met het streven naar zelfstandigheid van een puber. Met de volgende punten kun je rekening houden als je te maken krijgt met een rouwende puber.
- Er is behoefte aan informatie over wat geleidt heeft tot het verlies en hoe de omstandigheden waren.
- Eerlijk te zijn, ook wanneer hetgeen er gebeurd is ingrijpend of schokkend is.
- De jongeren betrekken bij het afscheid en hem of haar hier ook een taak in geven.
- dat de overledene nog regelmatig te sprake komt en dat de spullen van de overledene niet weg gehaald worden.
- De jongere meestal vooral op zoek is naar begrip en niet zo zeer hulp.
- Soms kan het lang duren voordat de gevoelens van rouw naar boven komen. In sommige gevallen is er zelfs een nieuwe gebeurtenis nodig om een vroeger verlies te kunnen verwerken.
- De directe omgeving van de jongere kan hierbij helpen door er te zijn, open te staan voor de signalen van de jongere en vooral te luisteren zonder direct met oplossingen te komen of het verdriet te willen wegnemen.
- Indien er depressieve stemmingen, angst en paniekaanvallen, slaapproblemen en emotionele afsluiting ervaren wordt bij de puber is het goed om professionele hulp en therapie in te schakelen.
0 Reacties